Η δημοσίευση της τρίτομης Εξόδου είναι το καταστάλαγμα μακρόχρονης συλλογικής προσπάθειας πού αρχίζει το 1930. Οφείλεται κατά βάση στη πρωτοβουλία, το μόχθο και τη δημιουργική φαντασία της μεγάλης Ελληνίδας Μέλπως Λογοθέτη-Μερλιέ πού αξιώθηκε να έχει την αμέριστη πνευματική καί υλική συμπαράσταση του συζύγου της, ξεχωριστού φιλέλληνα Οκτάβ Μερλιέ και των άξιων συνεργατών της του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών. Η Έξοδος, καρπός μιας ακτινωτής γεωγραφικής ερευνάς τριών καί πέρα δεκαετιών έρχεται σίγουρα στην ώρα της. Ίσως σε καμιά άλλη εποχή οι Έλληνες του ελλαδικού χώρου καί όσοι συνθέτουν τον ευρύτερο ελληνισμό, οί απανταχού ομογενείς της Διασποράς, δεν ήταν τόσο ευαισθητοποιημένοι στα θέματα των "χαμένων πατρίδων". Σε καμιά άλλη περίοδο της πρόσφατης ιστορίας του ελληνισμού το μικρασιατικό βιβλίο, συχνά αξιόλογο, δεν είχε την πληθωρική παρουσία πού σημειώνει στις μέρες μας. "Μετά από μισόν αιώνα" - σημειώνει πολύ εύστοχα ό Πασχάλης Κιτρομηλίδης - "ή Μικρασιατική τραγωδία εξακολουθεί να κυριαρχεί στη συνείδηση του νεοελληνισμού σαν το θεμελιώδες γεγονός πού μετέβαλε το χαρακτήρα και τη ροή της ιστορίας του έθνους στη σύγχρονη εποχή. Η αδιάλειπτη ενασχόληση της νεοελληνικής συνείδησης με το πρόβλημα αυτό καταφαίνεται ζωηρότατα στον όγκο της έρευνας και στο βαθμό των διχογνωμιών αναφορικά με τα γεγονότα εκείνα". (...) (Από τον πρόλογο της έκδοσης)