Ο Μάξιμος ταξιδεύει και σταματά μπροστά στα δημόσια ιδρύματα, στους χώρους λατρείας και τεχνών, πλατείες και γειτονιές, μπροστά στην αστική και μεγαλοαστική κατοικία, σε εμπορικά καταστήματα, σε λιμένες και γέφυρες και ιστορεί το γούστο, την αρχοντιά, τις ποικίλες διασταυρώσεις των στυλ που υποβάλλουν τα οικοδομικά επιτεύγματα του ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Πολλά από τα κτίσματα που φωτογράφησε δεν υπάρχουν πια. Όπως και στην κυρίως Ελλάδα έτσι και στην Τουρκία ο ισοπεδωτικός εκσυγχρονισμός σάρωσε μαζί με την ομορφιά και τα μνημεία. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)