Ο συλλογικός αυτός τόμος περιέχει μια σειρά από κείμενα που αφορούν σε ειδικές πλευρές και διαστάσεις της ανάπτυξης των Λιγότερο Ευνοημένων Περιοχών, με έμφαση στον ελληνικό χώρο. Τα κείμενα του τόμου καλύπτουν με ευρύ τρόπο θεματικές περιοχές όπως η νησιωτικότητα και η σχέση της με την τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη, ο ρόλος των νέων τεχνολογιών και της καινοτομίας στην ανάπτυξη των Λιγότερο Ευνοημένων Περιοχών, οι νέες τάσεις στις στρατηγικές ανάπτυξης του αγροτικού χώρου και ο προβληματισμός σχετικά με τη βιωσιμότητα και την αειφορία στις Λιγότερο Ευνοημένες Περιοχές. Μέσα από μια σειρά ερευνητικών ευρημάτων και εμπειρικών δεδομένων, η φιλοδοξία του τόμου αυτού είναι να συμβάλει στον εμπλουτισμό της σχετικά περιορισμένης σχετικής ελληνικής βιβλιογραφίας και στην επέκταση της συζήτησης για τα ζητήματα της άμβλυνσης των περιφερειακών ανισοτήτων στον ελληνικό χώρο μέσα από την προώθηση ενός εναλλακτικού βιώσιμου μοντέλου κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης στις Λιγότερο Ευνοημένες Περιοχές.