Η αρχιτεκτονική των γεφυριών είναι η υψηλότερη μορφή κατασκευαστικής τέχνης. Παράλληλα με τη συμβολική τους αξία, ο σχεδιασμός και η κατασκευή γεφυριών έχει υπάρξει ένα πεδίο ερευνών για νέες τεχνολογίες και υλικά. Οι γέφυρες έχουν με σαφήνεια χαρακτηρίσει διαφορετικές ιστορικές εποχές και έχουν αναγερθεί ακόμα και ως εμβλήματα πολιτισμού -οι ρωμαϊκές γέφυρες, για παράδειγμα, ήταν το προϊόν μιας "αρχιτεκτονικής σχολής"- αλλά οι γέφυρες έχουν επίσης χαρακτηρίσει εκείνους τους πολιτισμούς που έχουν δώσει βάση στην πρακτικότητα και στην κοινωνική ωφέλεια των μεγάλων κατασκευαστικών επιτευγμάτων. Οι γέφυρες είναι επίσης έξοχα έργα τέχνης που επιβάλλονται με ισχύ και κομψότητα σε ένα τοπίο· για παράδειγμα η επιβλητική Γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, η εκπληκτική Γκόλντεν Γκέιτ στο Σαν Φρανσίσκο και η Γέφυρα Βερατσάνο -το πρότυπο όλων των γεφυρών- που συνδέει το Μπρούκλιν και το νησί Στάτεν στη Νέα Υόρκη. Καθώς οι γέφυρες είναι επίσης ένας τρόπος έκφρασης της τεχνολογίας και της τεχνογνωσίας, ακόμα και τα πιο θεαματικά πρόσφατα κατασκευάσματα είναι παλώς παραδείγματα σε μια ατέρμονη διαδικασία εξέλιξης. Αυτό το βιβλίο περιγράφει την εξέλιξης μιας αρχαίας τέχνης, καθώς αποτελεί μια ανθολογία των πιο σημαντικών γεφυρών στην ιστορία. Με μια απλή, κατανοητή γλώσσα γραμμένη για τους μη ειδικευμένους αναγνώστες, η αφήγηση παρουσιάζει μια ασυνήθιστη έκφραση της ανθρώπινης ευφυΐας και διερευνά τις εξειδικευμένες δεξιότητες που αποτελούν τα θεμέλια της τέχνης της κατασκευής. Οι γέφυρες παρουσιάζονται με διάφορες οπτικές γωνίες -ανθρωπιστική, φιλοσοφική, ιστορική, τεχνική και καλλιτεχνική- με χρονολογική βάση: από την αρχαιότητα έως τα μέσα του 18ου αιώνα, από τα τέλη του 18ου αιώνα έως τα τέλη του 19ου και από τις αρχές του 20ού αιώνα έως σήμερα. Επίσης, ένα κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στις πεζογέφυρες, οι οποίες, αν και αρχιτεκτονικώς μοιάζουν με τις γέφυρες, αφήνουν περιθώρια για τη χρήση πολλών διαφορετικών αισθητικών και τεχνικών σχεδίων.