Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι, πάνω απ όλα, ένα έργο τέχνης. Κι όπως κάθε σημαντικό έργο τέχνης, αποτελεί κι αυτό γέννημα πάθους και αγάπης, ό,τι δηλαδή βρίσκεται στη ρίζα κάθε καλλιτεχνικής δημιουργίας. Μ έναν ορισμένο τρόπο, καθρεφτίζει το ίδιο το πνεύμα του Λυκείου των Ελληνίδων, που κρατώντας το μίτο της μακραίωνης ελληνικής Ιστορίας και παράδοσης, προχωρεί με σταθερά βήματα στους δαιδάλους του "παγκοσμιοποιούμενου" μέλλοντος, με το βλέμμα στραμμένο μπροστά, αλλά και με την πεποίθηση ότι η πολύτιμη σκευή του παρελθόντος δεν είναι έρμα που πετάγεται στο δρόμο για να ελαφρύνει το βήμα μας. Ακριβώς επειδή αυτά είναι πράγματα που "δεν πρέπει να πουλιούνται", αλλά να "λειτουργιώνται". Κατά κάποιον τρόπο, αυτό κάνει και το Λύκειον των Ελληνίδων, εδώ και έναν αιώνα πάνω-κάτω. [...]