«Η ίδρυση του ΚΘΒΕ το 1961 δεν πλήρωσε μονάχα μια ανάγκη πνευματική. Ο οξυδερκής τότε πολιτικός κόσμος και ο μακεδόνας πρωθυπουργός είχαν διαβλέψει και την εθνική προοπτική που θα υπηρετούσε ένα κρατικό θέατρο στον ευαίσθητο χώρο της Βόρειας Ελλάδας. Ήταν αδιανόητο η Θεσσαλονίκη, η δεύτερη σε μέγεθος πόλη του ελληνικού κράτους, το εμπορικότερο λιμάνι του, η έδρα μιας διεθνούς έκθεσης με λαμπρή ιστορία και έδρα ενός πανεπιστημίου που το λάμπρυναν μεγάλες και φωτεινές προσωπικότητες, να μην έχει έναν θεατρικό οργανισμό αντάξιο της ιστορίας και της στρατηγικής της θέσης. Ευτυχώς, έστω και αργά, παρότι στο παρελθόν και ιδιαίτερα στην Κατοχή είχαν γίνει συγκινητικές προσπάθειες για την ίδρυση ενός κρατικού θεάτρου, το 1961 το όραμα έγινε πραγματικότητα. Ευτυχώς, επίσης, που στα πρώτα βήματά του το θέατρο βρέθηκε στα στοργικά χέρια ενός Γιώργου Θεοτοκά και ενός Σωκράτη Καραντινού. Οι δύο αυτοί φίλοι θεατράνθρωποι είχαν την αναγκαία πνευματικότητα και το απαραίτητο πείσμα ώστε να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις εγγενείς δυσχέρειες που παρουσιάζονται όταν θεμελιώνεται ένας νέος θεσμός. (... )
Το ανά χείρας βιβλίο του Χρήστου Σουγιουλτζή εκθέτει με ακρίβεια και τεκμήρια την πρώτη 35ετία του θεσμού. Δεν ήταν ούτε ακύμαντη ούτε χωρίς μείζονα προβλήματα αυτή η 35ετιά. Υπήρξαν προβλήματα ταυτότητας, ύφους οργανωτικής δομής, ακτινοβολίας. Προβλήματα εσωστρέφειας και εργασιακά. Δεν έλειψε ποτέ η έγνοια για την ποιότητα και η απόφαση να αποτελέσει το ΚΘΒΕ καθρέφτη της πνευματικής Θεσσαλονίκης. Η συγκομιδή που αποθησαυρίζεται εδώ είναι η αδιάψευστη απόδειξη». (... )
Κώστας Γεωργουσόπουλος