[...] Μέσα από τα όσα μου είπε ο κύριος Αλέκος, με δίδαξε πραγματικά τι σημαίνει να είσαι τόσο μεγάλος, αλλά παράλληλα και τόσο ταπεινός. Μου έμαθε τις λέξεις σεμνότητα, ταπεινοφροσύνη, επαγγελματισμός. Αυτό που σίγουρα σπανίζει στις μέρες μας... Μου αποκάλυψε περιστατικά που πιστεύω πως αν δεν ήταν αυτό το βιβλίο δεν θα έμεναν στην ιστορία και θα χάνονταν στο χρόνο. Για όλα αυτά, θέλω να τον ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου και να πω, ότι ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο άνθρωπος που γνώρισα, που έκλαψα, που γέλασα μαζί του, είναι ήδη ένα αναπόσπαστο κομμάτι της δικής μου οικογένειας. Σε ευχαριστών για όλα, κύριε Αλέκο! (από τον πρόλογο του Νίκου Νικόλιζα)