Στο έργο αυτό, που έχει έντονο παιδαγωγικό χαρακτήρα, ο εξ επαγγέλματος δάσκαλος Ιωάννης ο Τζέτζης θίγει μία μεγάλη ποικιλία θεμάτων και με αυταρέσκεια επιδεικνύει την πολυμάθειά του σε όλα τα πεδία του επιστητού. Ξεκινώντας από τα ομηρικά χωρία κάνει συχνές παρεκβάσεις φιλολογικού αλλά και άλλου επιστημονικού ενδιαφέροντος: ασχολείται με θέματα φιλολογίας αλλά και φιλοσοφίας, φυσικής, μαθηματικών, θρησκείας, μυθολογίας, μουσικής κ.τ.λ. Η μέθοδός του συνίσταται στην παράθεση διαφόρων εκδοχών για αμφιλεγόμενες ιστορίες και στηρίζεται σε πηγές, πολλές από τις οποίες έχουν έκτοτε χαθεί. Εμπλουτίζει τον λόγο του με πάμπολλα παραθέματα, που μαρτυρούν για την πληθώρα των πηγών που χρησιμοποιεί, και έτσι αποτελεί ένα χρυσωρυχείο αρχαίων χωρίων. (. . .)(ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)