Στον τόμο αυτόν περιλαμβάνονται άρθρα και μελέτες για τα Νεοελληνικά Γράμματα και τη διαχρονικότητα τους. Πρόκειται γι' άρθρα φωτοδείχτες και δρομοδείχτες.
Υπάρχουν εμπεριστατωμένα μελετήματα για τους Γενάρχες των Νεοελληνικών Χριστιανικών Γραμμάτων, τον Διονύσιο Σολωμό και τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Επίσης περιλαμβάνονται μελετήματα που αναφέρονται ειδικότερα στη διαδρομή της λεγόμενης χριστιανικής λογοτεχνίας. Μιας λογοτεχνίας με ισορροπιστική πορεία πάνω σε δυο ράγες, της ουσίας και της μορφής.
Ένα λογοτέχνημα πρέπει πρώτα να είναι "ωραίον εις δράσιν" και μετά "καλόν εις βρώσιν". Οι οποιεσδήποτε σκοπιμότητες δεν μπορούν να διεκδικούν θέση σ' εν' άρτιο λογοτέχνημα.
Γίνετ' επαρκής λόγος για τον ωφελιμισμό και το άγουρο θρησκευτικό συναίσθημα, ως λογοτεχνικό σπέρμα, που δεν μπορούν να καθοδηγούν τον σύγχρονο λόγο και τον στοχασμό. Μόνο η άρτια πνευματική προσωπικότητα του λογοτέχνη μπορεί να εμπνέει και να οδηγεί.

Ιδιαίτερος λόγος γίνεται για τους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και τις βραβεύσεις ανθρώπων του πνεύματος, του πνευματικού μόχθου, της επιστήμης, της κοινωνικής κι εθνικής προσφοράς.
Τα όσα αναφέρονται στις εισηγήσεις γενικά των βραβεύσεων ιχνογραφούν τον πίνακα των Γραμμάτων μας, του σύγχρονου στοχασμού, της σύγχρονης εθνικής και κοινωνικής προσφοράς στον τόπο μας.
Ευγενική φιλοδοξία των διαγωνισμών ήταν να προβληθεί ο γνήσιος πνευματικός μόχθος και να καλλιεργηθεί ένα νέο ήθος, να επικρατήσουν νέα κριτήρια ουσίας και αντικειμενικότητας. Να ρηγματωθούν οι "παρεούλες" που λυμαίνονταν τα βραβεία, ακόμη κι επισήμων φορέων.
Δίδονται και "οπτικά" οι βραβεύσεις με ανάλογο φωτογραφικό υλικό.
Τούτος ο Τόμος είναι μια άλλη φωνή στα Γράμματα και στον νεοελληνικό στοχασμό.