Μοντέρνος ή μεταμοντέρνος; Λογοτέχνης ή φιλόσοφος; (Ο ίδιος θα χλεύαζε τα ερωτήματα, πόσο μάλλον τις τυχόν απαντήσεις.) Ας τολμήσουμε να πούμε ότι ο Μπόρχες εκπροσωπεί επάξια τη λογοτεχνία που φιλοσοφεί και όχι, ασφαλώς, τη φιλοσοφία που λογοτεχνίζει. Γι' αυτό και τα περισσότερα διηγήματά του αποφαίνονται, προτείνουν σκανδαλιστικές απόψεις σε προαιώνια ζητήματα, ενώ τα περισσότερα δοκίμιά του αναρωτιούνται, ταλαντεύονται χαριτόβρυτα, σαν τα πιο γοητευτικά αστυνομικά αινίγματα. Μακριά από λαβύρινθους που την υποδιαιρούν σε διακλαδούμενους γρίφους, μακριά από καθρέφτες που την πολλαπλασιάζουν, η πραγματικότητα στα δοκίμια του Μπόρχες αναδύεται σαν βρέφος μέσα από τη μήτρα, φέροντας όλη τη μαγεία της νέας ματιάς στον κόσμο και το αίμα του θαύματος.

Ο παρών τόμος απαρτίζεται από 93 δοκίμια, που ανήκουν σε 9 διαφορετικές συλλογές, και συμπληρώνεται με 1072 σημειώσεις του μεταφραστή, εγκυκλοπαιδικό λεξικό κυρίων ονομάτων, τοπωνυμίων και τίτλων έργων (950 λήμματα), γλωσσάριο και λεξικό όρων (50 λήμματα), 2 ευρετήρια ονομάτων και τίτλων έργων (ελληνικο-εξελληνισμένο, λατινικό μη εξελληνισμένο), μικρό βιβλιογραφικό σημείωμα και εργοβιογραφικό σημείωμα του Μπόρχες.