Δεν νομίζω ότι υπάρχει καλλίτερος τρόπος να γράψη κανείς ένα βιβλίο, από το ν' ακολουθήση τη μέθοδο του Ομήρου ως προς την παρουσίασι του θέματος. Να πη το τέλος από την αρχή, για να ξέρη ο αναγνώστης τι θα διαβάση. (. . .) Θα ζητήσω λοιπόν κι εγώ από τη μούσα να μου πη ποιος ήταν τέλος πάντων ο Όμηρος, ο μεγαλύτερος ποιητής όλων των εποχών, που είναι τόσο γνωστός, αλλά κανείς δεν τον ξέρει. Ούτε οι σύγχρονοί του τον γνώρισαν ούτε οι σημερινοί έχουν καμμιά ιδέα γι' αυτόν. Το μόνο που μπόρεσαν να καταφέρουν όλες αυτές οι φιλολογικές και αρχαιολογικές κορυφές, ήταν να μπλέξουν περισσότερο τα πράγματα, δημιουργώντας το λεγόμενο ομηρικό ζήτημα. Κι' αυτό γιατί όλοι οι σοφοί του κόσμου, ενώ τόσα πολλά γνωρίζουν, κι οι πιο πολλοί ξέρουν απ' έξω κι ανακατωτά τα έπη, δεν επικαλέσθηκαν καμμία μούσα για να τους πη ποιος ήταν επί τέλους ο Όμηρος.