Θα μπορούσε κάποιος να πει για τον Αργεντινό παιδαγωγό, συνθέτη και κιθαριστή Julio Salvador Sagreras πως η καριέρα του καθορίσθηκε τη στιγμή που γεννήθηκε, στο Μπουένος Άιρες Οι γονείς του ήταν οι ίδιοι ολοκληρωμένοι κιθαριστές και έτσι αυτός μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου η κιθάρα συνιστούσε ένα σημαντικό στοιχείο της καθημερινότητας Μαθήματα κιθάρας πήρε σε νεαρή ηλικία από τον πατέρα του, ο οποίος χρησιμοποίησε για την τεχνική εκπαίδευση του νεαρού Julio τα έργα του Dionisio Aguado, ενός συνθέτη που έμελλε να έχει μεγάλη επιρροή στη ζωή του υιού του Σε ηλικία δώδεκα ετών ο Sagreras εισήχθη στο ωδείο της γενέτειρας του, όπου σπούδασε πιάνο και σύνθεση, και έγινε καθηγητής κιθάρας σε ηλικία μόλις είκοσι χρονών στην Ακαδημία Καλών Τεχνών, σε μια εποχή όπου η κιθάρα σπάνια διδασκόταν σε ωδεία O Julio αυτοσυντηρούταν δίνοντας συναυλίες, διδάσκοντας και πουλώντας τις συνθέσεις του Εγκατέλειψε το ωδείο σε ηλικία είκοσι ετών για να ιδρύσει μια δική του σχολή, την Academia de Guitarra, όπου σπούδασαν πολλοί γνωστοί κιθαριστές εκείνης της περιόδου Η μουσική καριέρα του ξεκίνησε ως αποτέλεσμα μιας διαφωνίας που είχε με τον πατέρα του O Sagreras του είχε δείξει μια μεταγραφή που είχε κάνει της Παθητικής σονάτας του Beethoven για δύο κιθάρες, την οποία ο πατέρας του θεώρησε πως ήταν αδύνατον να παιχτεί, κάτι που οδήγησε τον Julio να φύγει από το πατρικό του σπίτι Πατέρας και υιός συμφιλιώθηκαν μόλις μετά από δέκα χρόνια, όταν ο πατέρας του άκουσε την συγκεκριμένη μεταγραφή σε μια από τις συναυλίες του υιού του 0 Julio Sagreras συνέθεσε επίσης μουσική για το θέατρο και για το πιάνο και πολλά από τα έργα του βασίζονται σε παραδοσιακή βραζιλιάνικη και αργεντίνικη μουσική Η μουσική που έγραψε για την κιθάρα αποτελεί ένα από τα ευρύτερα διαδεδομένα αλλά και πιο αινιγματικά κομμάτια του ρεπερτορίου της κιθάρας του εικοστού αιώνα O Sagreras πέθανε το 1942, έπειτα από χρόνια αναπνευστική πάθηση