Ο όρος αρχές, εκτός από την έννοια των πρωταρχικών πηγών και αφετηριών (elementa) του γνωστικού αντικειμένου, περιέχει τη σημασία των αξιωμάτων και κανόνων (principia), οι οποίοι διέπουν τη βάση και την προϋπόθεση για την κατανόηση του επιστημονικού αυτού κλάδου. Είναι θεμελιώδεις αντικειμενικές προτάσεις, οι οποίες προκύπτουν από την έρευνα του θέματος, ενώ παραλλήλως χαρακτηρίζουν και καθορίζουν την πορεία του. Η μελέτη των αρχών αυτών διαφωτίζει τη γένεση και την εξέλιξη της ιατρικής, ως επιστήμης, και της φιλοσοφίας της ιατρικής, τη συγκρότηση και τη μεθοδολογία τους, τη σταδιακή σε βάθος έρευνα και πρόοδο, καθώς και την ολοκλήρωσή τους, με βιοηθικές και δεοντολογικές προεκτάσεις. Οι επιλογές και οι καθορισμοί των αρχών οξύνουν την κριτική σκέψη και παρέχουν τρόπους μεθοδολογίας της έρευνας. Πολλές από τις αρχές είναι διαχρονικές, δηλαδή ισχύουν και σήμερα. Άλλες έχουν με τον χρόνο μεταβληθεί και εξελιχθεί. Οπωσδήποτε, όμως, όλες, αποτελούν σύμβουλο και κριτήριο για την ιατρικό-φιλοσοφική συγκρότηση του σύγχρονου ιατρού και του εν γένει ερευνητή, τους οποίους αναβιβάζουν στον πνευματικό νοερό κόσμο, διαμορφώνουν με τις αλήθειες τους την ιατρική συνείδηση, καθοδηγούν με τη σοφία, την αντικειμενικότητα και την πείρα του παρελθόντος τη σύγχρονη ιατρική και τις βιοιατρικές έρευνες προς αποφυγή αντιδεοντολογικών εφαρμογών, ή καταδεικνύουν τις ήδη υπάρχουσες εκτροπές, αποβλέπουν στη σωστή άσκηση της ιατρικής και τη διασφάλιση αρμονικών σχέσεων του ιατρού με τον ασθενή και το περιβάλλον του.